D&D Kronieken 4

Door: Thijs Zumbrink
07-01-2012 15:37

Het is dan toch eindelijk gebeurd! We hebben de kwade tovenaar Azazabus verslagen! Het was het langste gevecht tot nu toe, en voelde goed om eindelijk succesvol af te sluiten. Het was echter niet geheel zonder gevaar...

Het vervelende aan de baas was zijn hoeveelheid spreuken, en niet de zwaksten ook! Meerdere malen kregen we vuurballen midden in de groep, werden we gehinderd door zijn krachtige bescherming, en de mysterieuze magie waardoor we ernstig vertraagd werden hielp ook niet echt mee. We hadden onze handen vol aan de skeletten terwijl de baas onzichtbaar was en ons bleef bestoken.

Toen aan ons spreukenrepertoire een eind was gekomen, liet de baas ook minder pit zien. Het eind kwam eindelijk in zicht! En dat was maar goed ook, want sommigen van ons werden af en toe kort bewusteloos geslagen en moesten per direct geholpen worden. Alsof de situatie nog niet benard genoeg was drukte Sylaine ook nog eens op een van de vier knoppen waarmee we het beschermende krachtveld verwijderd hadden, waardoor het direct weer verscheen! Daar we het krachtveld ongeveer drie weken terug (in echte tijd) verwijderd hadden, wisten we niet meer wat de volgorde van knoppen was, dus dat heeft ook nog wat vertraging opgeleverd.

Fast forward

Ook kwam er weer een stinking cloud de groep in, vervelend! We werden spontaan ziek en namen een tijdje geen deel meer uit van het gevecht. Ook lagen enkelen bewusteloos op de grond, waaronder Alric, die uitgeput was na zijn woedeaanval op de Azazabus. De ronden vlogen voorbij omdat we vrijwel niets konden doen, het enige voordeel van onze situatie. (De volledige combat duurde rond de 45 beurten, dat is maar 4 minuten in game-time, maar meer richting de 10 uur in echte tijd. De grote hoeveelheden wijn hielpen ook niet echt met opschieten.)

We hebben het krachtveld weer weggehaald en stormden de trap op. Althea vocht dapper en Holly schoot pijlenregens op de schurk terwijl Sylaine ook een steentje bijdroeg met haar kruisboog. Fithos haastte zich naar Alric om hem bij te staan en hielp hem weer overeind. Tegen deze tijd had Alric genoeg woede om weer even flink te vechten, en in een keiharde klap sloeg hij Azazabus met zijn enorme zwaard, waarop de tovenaar werd gereduceerd tot een hoopje ellende waarvan de helft direct opzij de trap af vloog, en de andere helft in elkaar zakte en langzaam naar beneden schoof. De Heroes of Might and Magic hebben het weer voor elkaar, en zullen als helden ontvangen worden in Freedale!