Thumbnail D&D Kronieken 5

Door: Thijs Zumbrink
15-02-2012 15:19

Trots op onze overwinning zijn we in de afgelopen sessie terug naar Freedale gereisd, alwaar we hebben genoten van de vrije tijd die avonturiers af en toe krijgen. Maar voordat we zover kwamen stond ons natuurlijk nog wel wat te doen: de schatkamer van Azazabus plunderen!

Loot

Nouja, schatkamer. Noem het eerder een slaapkamer waar een kist staat met een flink slot eraan. Sinds onze overwinning op Azazabus hadden we een sleutel in het bezit dat deze veelbelovende kist kon openen. We sliepen, voorzichtig als we zijn, alvorens de kist te openen. Want zelfs na zijn dood kon Azazabus vast nog wel wat ellende voor ons veroorzaken. Tot ons grote genoegen lag er een stapel goud- en zilverstukken in de kist! Natuurlijk hadden we ook magische voorwerpen verwacht, en in een mix van teleurstelling en nieuwsgierigheid keek Holly onder het bed of daar nog wat interessants verstopt zat. In het eerste opzicht lag er niets bijzonders: alleen een stuk touw. Ze gaf er een ruk aan (tot onbehagen van de rest, we hebben al eens meegemaakt hoe gevaarlijk dat kan zijn) en ja hoor: er verscheen een zwerm duizendpoten.

Iedereen raakte in paniek en begon de potige insecten te slaan... Iedereen behalve Sylaine, die wel beter wist en ze met wat vuur uitroeide. We bekwamen van de schrik (en de gedachte dat deze beesten in dezelfde kamer als onszelf waren tijdens onze slaap) en merkten dat een paar magische laarzen bevestigd was aan het eind van het touw. Geweldig!

We hadden echter nog een probleem over: de deur was gesloten en wilde met geen mogelijkheid meer openen. Alric had dat persoonlijk onderzocht: hij nam een aanloop om de deur te rammen, maar struikelde en knalde met zijn hoofd tegen het harde metalen obstakel. Iets later vonden we een dubbele bodem in de kist, met twee knoppen eronder! We drukten een knop in en de deur opende zich. Iedereen juichte van blijdschap voordat Alric (ongetwijfeld nog last van zijn hersenen) de tweede knop ook indrukte, welke een gaswolk in de kamer verspreidde waar we keihard van wegrenden.

Terugreis

We kwamen weer aan de oppervlakte aan de voet van Mount Doom, waar we tot onze verbazing een andere groep avonturiers tegen kwamen. Ze hadden nog nooit vernomen dat dit fort toebehoorde aan een duistere tovenaar, en gingen naar binnen om nog wat avontuur te beleven aan de uitgestorven plek. Wij begonnen aan onze 14-uur durende terugweg naar Freedale.

Geplaatste afbeelding
De directe omgeving van Freedale.

Halverwege de reis stopten we om te overnachten, en we aten das en peer. Een acceptabel maal, al was het maar vanwege het feit dat we het zelf gevangen hadden. In Freedale werden we ontvangen als helden! We hebben onszelf helemaal volgegeten en een flink uitgerust! Als dank voor het uitroeien van het kwaad hebben de inwoners geld bij elkaar gelegd om mooie wapens en pantsers te kunnen betalen voor ons, erg fijn! Ze zijn momenteel in de maak en we kunnen ze spoedig in ontvangst nemen!

Reacties
Log in of registreer om reacties te plaatsen.