Door: Thijs Zumbrink
11-11-2011 12:06

Ik ben nu een paar dagen terug van de vakantie in Egypte samen met Froukje. Niet alleen was dit mijn eerste keer buiten Europa, (kort in Afrika geweest en ons verblijf was in Azie,) maar het was ook mijn eerste duikvakantie. Na een glimps opgevangen te hebben van de onderwaterwereld (19 duiken, 13:38 uren) wil ik deze met jullie delen.


Maskfaces! (Klik op de foto's voor een grotere versie.)

Het begon met de theoriecursus die ik thuis op internet gedaan heb. Ik heb 6 hoofstukken doorgespit op gematigd tempo in ongeveer een maand tijd. Dit kostte ongeveer 100 dollar extra (wat vreemd is want ze sparen er een boek mee uit en wellicht wat instructor kosten) maar was het wel waard aangezien ik deze tijd niet in de vakantie kwijt zou zijn. Langzamerhand begon ik steeds meer zin te krijgen in het uitvoeren van alle dingen die ik leerde, maar voor nu moest het allemaal maar even opstapelen in mijn hoofd. De cursus heb ik succesvol afgerond met een digitale toets, en aangekomen in Egypte moest ik ook nog even een kleine toets doen om te bewijzen dat ik niet gecheat had. Ook moesten er een aantal formulieren ingevuld worden en handtekeningen gezet worden, waarmee ik aangaf dat mijn dood mijn eigen schuld zou zijn. (Wen hieraan als je gaat duiken, talloze handtekeningen. Komt misschien ook wel omdat ik 3 cursussen gedaan heb met allen het volledige formulierenpakket.)

Dan was het moment daar eindelijk! De praktijk! Ik leerde hoe de scuba uitrusting werkte. Voorheen leek dit allemaal zo ingewikkeld maar het is zeer simpel als je het eenmaal weet. De instructor, Winnie, zette mijn gear in elkaar en haalde het weer uit elkaar. Daarna mocht ik zelf. Omdat we alle vijf confined-water duiken in een sessie gingen doen in plaats van vijf, moest ik mijn gear meerdere malen in elkaar en uit elkaar halen (de regeltjes worden nauw gevolgd, dit was een van de cursusonderdelen.)


Met Winnie na de eerste duik.

Mijn gear in een notendop:
• Longjohns wetsuit (lange pijpen, geen mouwen) 5mm dik
• Wetsuit schoenen
• BCD (vest waar lucht in gaat om drijfvermogen te controleren)
• Masker op sterkte (ongelooflijk veel geluk dat ze die hadden liggen, hij paste ook nog eens goed!)
• Flippers waar je met je schoen in gaat
• 'Octopus' (zet de hoge druk in de cylinder om in lage druk voor o.a. ademen)

En:
• Loodgordel, 8kg
• 12L aluminium cylinder met 200bar lucht

Later kocht ik erbij:
• Suunto D4i duikcomputer/duikhorloge

De confined-water duiken vinden plaats in een gecontroleerde omgeving, waarin je oefeningetjes voor de cursus uitvoert. Dit is in tegenstelling tot open-water duiken waar je dieper gaat en langs koraal zwemt enzo. Alle oefeningen werden later ook nog herhaald in de open-water duiken, waar ik kort moest laten zien dat ik de skills beheerste. Maar dat was dan gewoon even kort, terwijl de rest van de duik gewoon voor duikplezier was. Ik heb erg veel geluk gehad met het feit dat ik de enige leerling van mijn instructor was. Soms heb je groepen tot acht leerlingen, maar alle aandacht ging hier naar mij toe en dat was heel fijn.

Allereerst hebben beginners nog geen goede controle over hun drijfvermogen. De truuk is om precies de goede hoeveelheid lucht in je BCD te doen om een neutraal drijfvermogen te krijgen. Daardoor zink je niet en drijf je niet naar de oppervlakte. Hier zit een aap in de mouw: wanneer je dieper gaat neemt de druk toe die de lucht in een kleiner volume perst. Daardoor ga je nog sneller zinken. Andersom ook: als je omhoog gaat zet de lucht weer uit, waardoor je nog sneller omhoog zult gaan als je de lucht niet vrijlaat. Beginners, en ik zo dus ook, drijven dus alle kanten op en hebben hier nog niet de goede controle over. De oefening om dit een beetje te leren is door op de bodem te gaan liggen (alle lucht uit BCD, de scuba uitrusting is zwaar genoeg om je als een steen te doen zinken) en dan langzaam een beetje lucht toevoegen om te gaan drijven, maar niet zoveel dat je opstijgt. Toen het duikgevoel later was doorgedrongen merkte ik dat het ongelooflijk nuttig/nodig is om je drijfvermogen met je ademhaling te regelen. Inademen = omhoog, uitademen = omlaag, soms adem je met een beetje volle longen, soms met een beetje lege longen. Dat gaat na een tijdje goed zonder erover na te denken, en als je ermee vertrouwd raakt voel je je helemaal in control.

Andere oefeningen hadden te maken met probleemsituaties: wat doe je als er water in je masker zit? Wat doe je als je je loodgordel verliest? Hoe behandel je situaties waar je geen lucht meer hebt? Hoe doe je je scuba gear uit en weer aan onder water? Communiceer onder water met de standaard handsignalen en volgens bepaalde richtlijnen. Allerlei van dat soort oefeningen. Dit is vrij straight forward, de instructor doet het voor en ik doe het na.

Toen we het water weer uit kwamen, stond daar de man met de hamer te wachten! De scuba gear was ongelooflijk zwaar en ik kon het water nauwelijks nog uitkomen... Ik strompelde het stenenstrand op, via het trappetje de straat op en een paar meter verder naar de duikschool. Ik wist nog wel dat de uitrusting zwaar was, maar het is een enorm verschil na gewichtloos te zijn geweest in het water. In feite had ik de dag erna zelfs spierpijn in mijn schouders van het dragen van de zware cylinder. Gelukkig went dit ook na een tijdje en begint het zelfs natuurlijk te worden.

Bij terugkomst van een duik kregen we altijd direct warme thee aangeboden van de duikschool. Dit was, ik hoef dit natuurlijk niet expliciet te vermelden, ongelooflijk fijn! We hebben de gear schoongemaakt in zoet water, waarbij de instructor liet zien hoe dit moest, en de duikdag zat erop na twee uur in het water. De dagen erna zou ik drie open-water duiken per dag doen, waarbij ik door de rest van de cursus(sen) zou jagen.


Lionfishes, zeer mooie vissen.

De volgende dag was ik helemaal vertrouwd met mijn gear, zette het snel en effectief in elkaar, en ging met de instructor te water. De eerste open-water duik! Ik heb voor het eerst koraal gezien, en niet zo'n beetje ook! Voorheen dacht ik altijd dat koraal ergens op een rif zat in de middle of nowhere, maar dit bleek niet het geval. Het was al een paar meter van de kust te vinden. Deze dive site, Lighthouse in Dahab, is een mooie plek waar je aan je linker kant een muur van koraal hebt. Overal zijn vissen en andere waterdieren te vinden. We zijn 12 meter diep gegaan op deze eerste duik, 18 is de maximum diepte wanneer je dit diploma behaald hebt.


Spotted Stingray.

De onderwater wereld is zo verschillend van de bovenwater wereld! Er zijn ongelooflijk veel dieren, je zweeft in een 'zwaartekracht-loze' wereld, je kunt niet met elkaar praten, je bent afhankelijk van je apparatuur en luchtvoorraad. Toen ik later een dag pauze nam van het duiken lag ik op het strand en zag allerlei groepen duikers te water gaan. Een groep van zes man gaat dan al pratend het water in, nemen het plan van de duik door, doen hun maskers e.d. op, en verdwijnen langzaam in de diepte, om schijnbaar helemaal te verdwijnen. Na een tijdje is er zelfs geen spoor van hun bubbels meer te bekennen, en voor een observeerder in de bovenwereld is het alsof de duikers even niet meer bestaan. Ondertussen ervaren de duikers hetzelfde: terwijl ze zichzelf laten zinken wordt hun visie blauw, hun hoofd nat, ze zien elkaar nog wel maar de mensen op het strand niet meer, en dalen langzaam af naar de diepte, om zichzelf 30-60 minuten niet meer boven water te laten zien.


Found Nemo!

Na de open-water course heb ik de advanced open-water course gedaan. Hierbij doe je vijf 'adventure dives', twee verplichte duiken, drie variabele, waar wat theorie aan vooraf gaat. De adventure dives die verplicht zijn, zijn:
• Deep diving: je gaat tot 30 meter diep en ervaart de effecten: kleuren worden selectief gefilterd, rood wordt zwart, oranje wordt donkerbruin, etc. Je ervaart de effecten van nitrogen-narcosis: je gaat trager denken door de hoeveelheden stikstof in je lichaam.
• Underwater navigator: met behulp van een kompas en verschillende manieren om afstand te bepalen, leg je bepaalde routes af. Protip: vertrouw je kompas, niet jezelf! Dit werd al geschreven in het boek, maar ik begon zelf al te twijfelen aan de route die ik zwom, totdat ik merkte dat het kompas toch gelijk had, en het resultaat zeer nauwkeurig was! (vierkantje van 30m zijden: slechts 1m afwijking van het beginpunt.)

De andere drie adventure dives:
• Peak performance buouyancy: je leert zeer verfijnd je drijfvermogen te regelen door ademhaling maar ook door je gear in orde te hebben. We hebben een parcours afgelegd waar men door hoepels zwemt op verschillende diepte, zeer leuk!
• Night dive: 's nachts is de onderwater wereld compleet verschillend. Tevens leer je communiceren met je zaklamp, en zijn er andere dingen waar je rekening mee moet houden.
• Naturalist: visjes kijken.


De buouyancy course, leuk en leerzaam.

Tegen deze tijd kocht ik mijn duikhorloge. Met 375 euro een pijnlijke aankoop, maar zeer handig tijdens het duiken! Het toont je diepte, voorspelt stikstofniveaus in je lichaam (duikers moeten hier zeer veel rekening mee houden) logt je duik zodat je later statistieken kan terugzien, en meer handigheidjes. Ook heb ik hem gekocht om mezelf te dwingen vaker te duiken om zo de prijs eruit te halen. Niet dat hier twijfel over bestaat, maar je weet wel.

Ook leerde ik te duiken met Nitrox: dit is lucht met een hoger zuurstofgehalte dan normale lucht. (Tot en met 40% in tegenstelling tot 21%.) De reden hiervoor is niet extra zuurstof of extra lucht, maar de lagere hoeveelheid stikstof. Hierdoor kan je langer duiken op grote diepte, en hoef je korter uit het water te blijven voordat je opnieuw gaat. Wel zitten er allerlei zeer dodelijke gevaren aan, want zuurstof wordt giftig vanaf een bepaalde druk. Gelukkig had ik een prima Nitrox instructeur, Garry, die mij alles heel duidelijk heeft geleerd en zelfs wat dingetjes vertelde die ik eigenlijk nog niet mag weten. Zelfs met al het dodelijke gevaar voel ik me dus nog steeds veilig. :)


"When you stare into the abyss the abyss stares back at you."

De rest van de duikvakantie samengevat:
• Wrakduiken: we zijn naar de S.S. Thistlegorm geweest. Dit was ongelooflijk cool, en het was tevens erg leuk om vanaf een boot te duiken.
• We hebben veel dieren gezien en gefotografeerd.
• Froukje heeft de tic om links te lopen als je samen op straat loopt. Ook wil ze graag links duiken als je samen duikt! Er zijn uitzonderingen: zo zwomen we samen over een donkerblauwe afgrond van 750m diep, met het rif aan de rechterkant. Toen wilde ze toch wel graag rechts. "Beter rechts zwemmen dan sterven in een gat van 750m diep."
• We zijn per kameel met onze duikuitrusting naar Ras Abu Galum gegaan: een afgelegen locatie met hele mooie duikspots. Onder de sterren geslapen bij kampvuur.
• De duikcultuur is heel leuk: alle mensen zijn vriendelijk en je deelt samen je avonturen. Ik heb allerlei complimentjes gehad dat ik het goed doe voor een beginner, leuk om te horen!
• Ik wil weer! Misschien na de studie en voor het werken? Misschien eerder? Nog genoeg diploma's over om te halen.
• Voor alle foto's, zie hier.


De kamelen chillden hem wel.


Kanon van de Thistlegorm.


Mooi visje.


Onze gids blies af en toe een ring. Fun fact: doordat opstijgende lucht uitzet, wordt de ring steeds wijder.


Natuurlijk moest er af en toe ook geposeerd worden!