Door: Thijs Zumbrink
09-01-2011 14:12

"Je kunt pas echt volwassen zijn als je toe kunt geven dat je nog een kind bent." -Silvan van der Veen

Met die gedachte in het achterhoofd zaten we (Dan, Marrit, Silvan en ik) gisteren de hele dag spelletjes te spelen. Diverse spellen zijn gespeeld: Monopoly, Mahjongg, Klaverjassen, Entanglement en last but not least: Vluchtweg. Dit laatste spel stond al ruim 15 jaar in de kast en was in de tussentijd misschien een of twee keer gespeeld. Een beetje lacherig pakte ik het uit de kast, een kinderspelletje waarin de Zware Jongens moeten ontsnappen uit de gevangenis.

Toen ik het presenteerde aan Marrit en Silvan wisten ze niet goed wat ze moesten denken. Beetje kinderachtig misschien, maar laten we het proberen. Tot onze verbazing is het echter bijzonder kundig in elkaar gezet en enorm leuk om te spelen! Er komt veel tactiek bij kijken, het is gebalanceerd en nauwelijks afhankelijk van geluk.


Turbo McKwek

Het spel wordt gespeeld door twee spelers. De ene speler moet ervoor zorgen dat de Zware Jongens kunnen ontsnappen uit de gevangenis. De andere speler moet ze tegenhouden met behulp van Turbo McKwek in zijn helikopter! De spelers leggen om beurten kaarten neer die aansluiten aan het reeds gelegde wegennetwerk. Hierdoor ontstaan bochten, blokkades, splitsingen enzovoorts. Er zijn ook speciale kaarten die, wanneer ze gelegd worden, een vluchtauto of een Turbo McKwek helikopter geplaatst krijgen. De helikopter maakt een weg onbegaanbaar voor de Zware Jongens, terwijl de vluchtauto benodigd is om de Zware Jongens te laten winnen: wanneer ze vanaf de gevangenis een vluchtauto kunnen bereiken en vanaf de vluchtauto naar de rand van het veld kunnen komen, dan zijn ze vrij. Het spel wordt gespeeld tot alle kaarten een 8x7 veld vormen. Als er meer dan drie Zware Jongens kunnen ontsnappen dan winnen ze, bij drie is het gelijkspel, en anders wint McKwek.


Een voorbeeldspel in de beginfase

Tijdens het spelen merkten we dat de "power kaarten", waarmee wagens en helikopters geplaatst kunnen worden, heel belangrijk zijn. Het spel is echter dermate gebalanceerd dat het niet veel uitmaakt welke speler door toeval veel van deze kaarten krijgt. In een van onze potjes had een speler bijna alle power kaarten terwijl de andere speler toch won. Ook won Turbo McKwek ongeveer evenvaak als de Zware Jongens. Ookal zijn de regels heel simpel, het spel is uitdagend en er zit zogenaamde scheve balans in (de spelers hebben een verschillend doel met verschillende middelen, maar toch is het eerlijk) wat het interessant maakt! Technisch gezien is het spel zeer sterk.

Uiteraard werden er ook genoeg Duckstad uitspraken geuit. "Drommels! Die verdraaide McKwek weer!" Wanneer de Zware Jongens weer eens gepakt werden. Nooit gedacht dat een groepje volwassenen zoveel lol kon hebben met een kinderspel! Het spel dat vroeger te simpel, willekeurig en oninteressant leek was eigenlijk te moeilijk en tactisch om de interesse van een kind te wekken.